Ne çocuklarını üzerine alabiliyor ne de askerlik yapabiliyor!

Şişli Kurtuluş’ta yaşayan Barış Yoklar’ın ilginç hikayesi duyanları hayrete düşürüyor. Babasının ihmali nedeniyle kimliksiz büyüyen Yoklar, bu nedenle en temel hakkı olan eğitimden de mahrum kalıyor ve okuma yazma dahi öğrenemiyor. Tüm olumsuzluklara rağmen hayata tutunmaya çalışan Yoklar, küçük yaştan itibaren kendi ayakları üzerinde durmak için birçok iş yapıyor. Kimliği olmadığı için sürekli geçici işlerde çalışmak zorunda kalan Yoklar, eşi Cevriye Erpek ile de sadece dini nikah kıyarak evleniyor. Çiftin 3 çocuklarından ikisi doğuştan işitme engelli olarak dünyaya geliyor. Sigortalı bir işte çalışamayan, sağlık güvencesinden yararlanamayan Yoklar, hayattaki en büyük amacının bir kimlik sahibi olmak olduğunu söylüyor.

 “DAYANAMADIM, KARAKOLA GİTTİM VE KİMLİĞİM OLMADIĞINI SÖYLEDİM”

Yıllardır kimliği olmadan yaşayan Yoklar, hayatını ve başından geçenleri anlatarak, "33 yaşındayım, doğduğumdan beri kimliğim yok. Ben Fatih Haydar Cibali Karakolunun tam karşısında oturuyordum. Babam şu an rahmetlik. Babam rahmetlik olduğu zaman bile benim bir kimliğim yoktu, hala yok. Babam bile belli bir yaştan sonra kendine kimlik çıkarmış. Sadece bir halam var sağ olan. Annemi zaten küçüklüğümden beri hatırlamıyorum. Artık çok kötü şeyler düşünmeye başladı herkes benim hakkımda. Neden derseniz, kimliğim yok kimse iş vermiyor. İş sıkıntı, kahvelerde çalışıyorum. Seyyar satıcılık yapıyorum. Geçimimi öyle sağlamaya çalışıyorum. 3 tane çocuğum var. Artık dayanamadım, karakola gittim ve kimliğim olmadığını söyledim. Nüfus dairesine gittim ve kimliğim olmadığını söyledim. Yetkili herkes ile görüştüm. Kimliğimin çıkması için her yere başvurdum. Hiçbir talep olmadığı için en sonunda size ulaştım" dedi.



 Kimliğinin olmadığı bunca zaman çok zor günler geçirdiğini söyleyen Yoklar, “Öncelikle iş konusu belimi büken tek konu. Yani kimse iş vermiyordu. Kimlik olmadığı zaman çekiniyorsun. Evden çıkamıyorsun, arkadaşlarınla bir yerde oturmak istiyorsun ama kimliksizsin diye bir yere gidemiyorsun.

En önemlisi, aile babasının ve kimliğin yok. Çocuklarım annesinin üstünde şu an. Bu da bir burukluk yani bu benim için. Her Türk evladı gibi ben de askerliğimi yapmak istiyorum. Vatani görevimi yapmak istiyorum ama kimliğim olmadığı için yapamıyorum. Üzülüyorum’’ şeklinde konuştu.

 “NÜFUS DAİRESİNDE BANA ‘KİMLİKSİZ’ DEDİKLERİNDE GÖZLERİM DOLDU”

 Yaşadığı bir olayın onu derinden etkilediğini ve o an kendine “artık kimliğimi almalıyım” dediğini söyleyen Yoklar, “Ben nüfus dairesine gittim. Orada sıra beklerken oradaki bayan bana ‘kimliksiz şişt kimliksiz’ diye hitap etti. O kadar kişi döndü ve bana baktı. Yani orada gözlerim doldu, üzüldüm. Burkuldu içim. Artık ne olursa olsun kimliğimi çıkartmak zorundayım dedim. Çok istiyordum zaten kimliğimin çıkmasını. Halam var, halam ile görüştüm. Halam seni üzerime alayım dedi ama sonra olmadı. Kendisi de ameliyat oldu, onunla da çok fazla görüşemiyorum. Kimlik benim her şeyim gibi oldu. Nasıl anlatacağımı bilmiyorum ama kimlik benim vazgeçilmezim.

Şu an kimliğim çıkması için her şeyi yapabilirim, elimde olan her şeyi verebilirim” diye konuştu.