Depremzedeler dehşet anlarını anlattı: Her yerden ‘bizi kurtarın’ çığlıkları yükseliyordu
Kahramanmaraş merkezli 7.7 ve 7.6 büyüklüğündeki şiddetli depremlerin ardından Hatay'ın Antakya ilçesinden ayrılıp Bitlis’e yerleşen 10 kişilik aile yaşadıkları korku ve dehşet anlarını anlattı. Depremden sonra dışarıdan sadece ‘bizi kurtarın’ çığlıkları yükseldiğini söylediler.
Kahramanmaraş'ta meydana gelen ve 11 ili etkileyen depremlerin Türkiye'yi derinden sarstı. Binlerce binanın tuzla buz olduğu felakette can kaybı 45 bini geçti. Deprem bölgesinde yaraların bir an önce sarılması için devlet ve millet ele ele çalışırken binlerce depremzede yaşadıkları şehirleri terk edip başka kentlere gitti. Onlardan biri de Çatak ailesi. Hayatın ve zamanın durduğu 04.17’deki depremde ağabeyi, yengesi ve üç yeğenini kaybetti.
"HER YERDE BAĞIRAN ÇAĞIRANLAR VARDI"
Kendisi, eşi, çocukları ile anne ve babasıyla beraber depremden kurtulan Şakir Çatak, Bitlis’teki baldızı ve bacanağının evine geldi. Yaşadıkları dehşet anlarını İHA’ya anlatan Şakir Çatak, Antakya’nın artık insanların bildiği kadim ve medeniyetler şehri olmadığını söyleyerek, “6 Şubat’taki depremde Hatay’daydık, Antakya’da oturuyoruz. 04.17’deki depremde oldukça kötü sallandık. İlk olarak çocukları çıkarmaya çalıştım. Çocukları çıkardıktan sonra mahallede her yerde bağıran çağıranlar vardı. Etrafımıza baktığımızda hiçbir bina kalmamıştı. Binadaki insanlara yardım etmeye çalıştık ama insanoğlunun gücü bir yere kadar, çok fazla bizim yapacağımız bir iş değildi. Kayınpederimin evleri yıkılmıştı onlara yardıma gittik. O anda aklıma büyük ağabeyim geldi. Onlar yeni bir eve taşınmışlardı. Oraya gittiğimizde baktık ki binalar yıkılmış mahallemizde hiç bina kalmamış. Ağabeyimi çıkarmaya çalıştık ama birinci katta oldukları için pek faydalı olamadık. Havanın aydınlanmasını bekledik" dedi.
"ANLATILMAZ ÇOK ZOR BİR SÜREÇTEN GEÇTİK"
Diğer insanlara yardımcı olmak için çalıştıklarını birçok kişi binalardan kurtardıklarını belirten Çatak, "Anlatılmaz çok zor bir süreçten geçtik. Depremin altıncı gününde ağabeyim, üç yeğenim ve yengemi vefat etmiş şekilde bulduk. Allah’a şükür cenazelerini bulduğumuza sevindik. Çünkü cenazesini bulamayan insanlar vardı. Antakya durulacak gibi değildi. Antakya insanların bildiği kadim ve medeniyetler şehri değil artık. Daha önce görenler bilir ne kilise ne de camilerin hiçbiri yok artık. Antakya yerle bir oldu, bizde duramadık artık ve Bitlis’e geldik. Burada baldızımla bacanağım var, sağ olsun Bitlislilerde bize kucak açtı. Allah razı olsun hepsinden. Burada bir müddet kalacağız, duruma göre de hareket edeceğiz. Çocuklarımızla beraber 10 kişi geldik. Şu an Bitlis’teyiz Bitlis halkına da teşekkür ederiz" ifadelerini kullandı.
SADECE 'BİZİ KURTARIN' SESLERİ GELİYORDU
Şakir Çatak’ın eşi Süheyla Çatak ise depremden sonra dışarında sadece ‘bizi kurtarın’ sesleri geldiğini belirtti. Depremden sonra evinde ne kadar çorap ve terlik varsa insanlara dağıttığını söyleyen Süheyla Çatak, “Deprem olduğu saatte yağmur da yağıyordu. Çok fazla sarsılıyorduk. Eşim önce 72 yaşındaki kayınvalidemi indirdi. Sonra çocuklarla biz indik. Ama her yer hem karanlık hem de yağmurluydu. Çok felaketti, her yerden ‘bizi kurtarın’ sesleri geliyordu. Evden indikten sonra zorda olsa bir yere sığındık. Sarsıntılar zaten hep oluyordu. Daha sonra babamlar geldi, erkek kardeşim ve ailesini çıkarmaya gittik. Diğer kardeşimle beraber çöken binanın camında kardeşimi, gelinimizi ve çocuğunu çıkardık” diye konuştu.
